محققان دانشگاه شیکاگو آمریکا در این مطالعه، اطلاعات مربوط به ۱۵۱ میلیون افراد مبتلا به بیماری های روانی را مورد بررسی قرار دادند و آنها را با آلاینده های هوا در مناطق مختلف آمریکا مقایسه کردند.

محققان متوجه شدند در مقایسه با مناطق دارای بهترین کیفیت آب و هوایی، مناطق دارای بدترین کیفیت هوا با ۲۷ درصد احتمال بیشتر ابتلا به اختلال دوقطبی و ۶ درصد افزایش ابتلا به افسردگی حاد روبرو بودند.

محققان همچنین به وجود رابطه قوی بین خاک آلوده و افزایش ریسک اختلال شخصیتی پی بردند.

محققان آمریکایی برای تایید یافته های خود، با همکاری محققان دانمارکی به بررسی داده های سلامت ۱.۴ میلیون دانمارکی که بین سال های ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۲ بدنیا آمده بودند پرداختند. محققان شیوع بیماری های روانی را در افراد براساس مناطق دارای کیفیت آب و هوایی متفاوت بررسی کردند.

بررسی داده های دانمارکی ها هم نتایج مشابهی را به دنبال داشت: ۲۹ درصد افزایش احتمال ابتلا به اختلال دوقطبی برای افراد دانمارکی که در مناطق با بدترین کیفیت اب و هوایی زندگی می کردند.

همچنین محققان با بررسی داده های مردم دانمارک دریافتند قرارگیری در معرض آلودگی هوا از دوران کودکی حتی ارتباط قوی تری با ابتلا به این بیماری های روانی دارد: ۵۰ درصد افزایش ابتلا به افسردگی حاد؛ ۱۴۸ درصد افزایش ابتلا به شیزوفرنی؛ و ۱۶۲ درصد افزایش ابتلا به اختلالات شخصیتی.

«آتیف خان»، عضو ارشد تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «مطالعات ما در آمریکا و دانمارک نشان می دهد زندگی در مناطق آلوده، بخصوص از اوایل کودکی، یک عامل پیش بینی کننده در ابتلا به اختلالات روانی است.»

نتایج مطالعات حیوانی نشان می دهد احتمالا مواد شیمیایی آلاینده ها بر مسیرهای عصبی التهابی تاثیر گذاشته و شرایطی را برای مشکلات آتی عصبی ایجاد می‌نمایند.